La diaspòra occitana, complements d’istòria e d’actualitats
Cu conoishe l’escrivana mai occitana de las autralianas Blanche d’Alpuget ò son paire Louis Albert Poincaré d’Alpuget?
En fach s’agisse d’una descendenta d’una familha d’exiliats d’Occitània, familha originària dal Puget. Prenguèt lo siu nom de familha d’après Lo Puget, ò Lo Puget de Tiniá, nom de la capitala de la Vigaria de La Tiniá al sègle 13n: “dal Puget”, vengut après “d’Alpuget”. Los sius antenats serian de judius occitans (shuadits) refugits al Puget dal temps de la prosperitat econòmica de la ciutat alpenca, coma òu recòrda la placa installaa dins la charriera judaïca “Ghetto juif 13-16”.
Si ditz que la region de l’Esteron e dal Var mejan siguèron de refugis per los pastres per las religions (valdeses, protestants, judius), coma lo ditz la tradicion populara amb “Lo Fugeiret” pròche d’Annòt, “Sant Joan dau Desert” a Entrevaus, mai relevaa per lo padre Bonifassi: en lo Chanant, lo mond disian cha- per causa de la preséncia anciana dals refugiats ebrèus dins la region…
De mai, ben sovent los judius occitans (que parlavan lo shuadit, ò judeooccitan) avian lo nom de las vilas ont residavan e ont èran integrats. Mas tots los noms de familhas que venon de noms de vilas significan ren especificament una judaïtat, pòon significar tanben l’origina geografica, la senhoria, ect. Poèm citar de noms de familhas: Lunel (Armand Lunel…), Milhaud (Darius Milhaud…), Marseille, Carcassonne, Avignon, Toulon…
Istòria interessanta, non? I a de que escriure una pèça de teatre!
PS: un nom de luèc pòl al contrari venir d’un nom de persona, coma l’avèm trobat dins una fèrma nomenaa “Le Franchiman” de lòng de Durença dins las Alps (en limit de 04 e de 05).
Laurenç REVEST
